آواچه - ۳۱ (تیتر، سجاوندی)
دانلود آواچۀ شمارۀ ۳۱ «ویراستاران»: ۱ مگابایت، ۳ دقیقه
متن فایل صوتی:
تیترِ جملهای «.» نمیگیرد. اینها را میگیرد: «!» «؟» «؟!»
نکتهای دربارۀ تیتر:
بهتر است تیتر یا همان عنوان بهصورت جملهای نباشد. 99 درصد تیترهای کتابهای دنیا هم جملهای نیست. بهتر است اسم باشد. دو تا اسم باشد، سه تا اسم باشد، مصدری باشد. مثلاً «نکوهیدگی فقر»، نه اینکه «فقر نکوهیده است».
اگر خواستید تیترتان را جملهای بیاورید و اگر در این کار اصرار داشتید، بعد از آن نقطه نمیآورید. یعنی بعد از تیتر، اگر تیتر جملهای باشد نقطه نمیآید. باز و خالی بگذارید. هیچ چیزی نگذارید. فقط بروید سطر بعد و شروع کنید به نوشتن متنتان. تیترهای جملهای و نیز تیترهای غیرجملهای نقطه نمیخواهند.
نکتۀ ظریفتر:
اگر تیتر ما سؤالی بود بعدش علامت سؤال میآید. باید هم بیاید. چون اگر نیاید دیگر کسی آن را سؤالی نمیخواند.
اگر تیتر ما عاطفۀ خاصی در آن بود بعد از آن علامت تعجب میآید. بهجای علامت تعجب بهتر است بگوییم علامت عاطفه. چون تعجب یک نوع از انواع متعدد عاطفه است. یا به پیشنهاد یکی از هموندان کانال «ویراستاران» بگوییم «علامت توجه».
پس بعد از تیتر جملهای نقطه نمیآید. اما علامت عاطفه یا علامت سؤال میآید. ظاهر میشود. باید هم بیاید. علامت سؤال و عاطفه باهم هم میآید. مثلاً جایی که پرسش ما استفهام انکاری است، علامت سؤال و بعدش علامت عاطفه میآید. حتماً هم به همین ترتیب میآید. چون سؤالی است که همراه با عاطفه است، نه جملۀ عاطفهداری که حالا سؤال هم در آن هست. در ابتدا ذاتش سؤالی است. حالا این سؤال، عاطفه هم در آن بار است.
اگر بگوییم «کمبود آب» هیچ چیزی بعدش نمیخواهد و اینتر را میزنیم. اگر بگوییم «کمبودن آب» هیچ چیزی بعدش نمیخواهد و اینتر را میزنیم. اگر بگوییم «آب کم است»، حالت جمله خبری هست، اما بعدش هیچ چیزی نمیآید و اینتر را میزنیم. یک وقت میگوییم «آب کم است» و میخواهیم این را با عاطفه بگوییم. مثلاً قصد داریم مخاطب حس حسرت ما را درک کند. در همان عنوان یا همان تیتر یک علامت عاطفه بعدش میگذاریم و بعدش اینتر میزنیم و متن را شروع میکنیم. یک وقت میخواهیم سؤال بپرسیم «آب کم است؟» عاطفه هم در آن نیست و فقط سؤال است. یعنی سؤال، علمی است و ما میپرسیم «آب کم است؟» و بعد یک نفر جواب میدهد. یک وقت هست که استفهام انکاری مطرح میکنیم. مثلاً «آب کم است؟!»، در این صورت علامت سؤال و بعد علامت عاطفه میگذاریم. «مگر آب کم است؟!»، علامت سؤال و بعد علامت عاطفه میآید.