آواچه - ۳۹ (افراط و تفریط، دقت‌ورزی معنایی)
دانلود آواچۀ شمارۀ ۳۹ «ویراستاران»: ۱ مگابایت، ۱ دقیقه
متن فایل صوتی:
افراط و تفریط یعنی افتادن از این‌ورِ بام یا آن‌ورِ بام
شاید شما به این نکته برنخورده باشید ولی ما برخوردیم به اینکه «افراط» و «تفریط» را به یک معنی به‌کار برده‌اند. و در کتاب‌های ویرایشی هم این نکته را تذکر داده‌اند. یعنی ممکن است رواج داشته باشد که این را گفته‌اند. مثلاً می‌گویند فلانی در پرسیدن، در حرف‌زدن، در خوردن، در مطالعه‌کردن، افراط و تفریط می‌کند و منظورشان این است که «زیاده‌روی» می‌کند.
«افراط» یعنی زیاده‌روی، اما «تفریط» یعنی کم‌گذاشتن، کوتاهی‌کردن، ناقص عمل‌کردن. پس اگر خواستیم افراط و تفریط را به‌کار بگیریم به‌معنی این است که یا از آن ور بام می‌افتد یا از این ور بام.
یک جمله هم از غلامحسین یوسفی: راه برخورد با مسائل زندگی را در آن می‌داند که در اندیشه و رفتار خود خردمندانه اعتدال را رعایت کنیم تا به افراط و تفریط جاهلان گرفتار نیاییم.
یک نخ اش هم افراط است.