آواچه - ۴۸ (شروع نوشته، آغاز نوشته، ترس از نوشتن)
دانلود آواچۀ شمارۀ ۴۸ «ویراستاران»: ۱ مگابایت، ۲ دقیقه
متن فایل صوتی:
▪ آخه جملۀ اولِ نوشته‌م چی باشه؟!
▪ نمی‌دونم با چی شروع کنم!
▪ من گیر کردم همین اولِ راه... .
نوشته‌مان را چگونه آغاز کنیم؟ جملۀ اولمان چه باشد؟ چگونه شروع کنیم؟
دو تا نکته:
نکتۀ اول: شروع نوشته را آخر بنویسید. یعنی شروع مکانی نوشته را در پایان زمانی کارتان بیاورید. اصلاً به شروع فکر نکنید. خیلی‌ها با فکرکردن به شروع نوشته از نوشتن منصرف می‌شوند. مثل اینکه شما با فکرکردن به گام اولی که می‌خواهید بیرون از خانه بگذارید از کل سفر منصرف بشوید. نه؛ شما به سفر فکر کنید. به جاهای جذابش، به جاهای مهمش، به جاهای سختش. هنگام نوشتن وقتی دارید خلق می‌کنید و از ذهنتان روی کاغذ می‌آورید به وسط‌ها حتی فکر بکنید. اصلاً یک دفعه از پاراگراف سوم شروع بکنید. از قلب موضوع شروع بکنید. بعداً خیلی راحت میتوانید اینها را جابه‌جا کنید. پایین و بالا بکنید و آخرین مرحله این باشد که شروع نوشته‌تان را بیاورید. آن‌وقت دیگر شروع نوشته خودش می‌آید. از اول دنبال این نباشید که با یک کلمۀ جذاب شروع کنم، جمله‌ای که من بنویسم و خواننده میخ‌کوب بماند و تا آخر بخواند. ممکن است نیاید اولش و باعث بشود شما دیگر اصلاً شروع نکنید.
نکتۀ دوم: برای شروع نوشتن میتوانید از سؤال استفاده بکنید. پرسشی مطرح بکنید و جوابش را بدهید. تمام شد. خواننده آماده می‌شود. حتی در سخنرانی این را راه خوبی می‌دانند. شما سخنتان را با پرسش شروع بکنید و یک پاسخ اجمالی از شنوندگان و حضار بگیرید. ارتباط برقرار می‌شود. کمی فضا دستتان می‌آید. اضطراب شما کاهش پیدا می‌کند و میتوانید ادامه بدهید.
صبا مهدوی
