زنگ فارسی

زنگ فارسی

لینک بالا برای دوستانی هست که وبلاگ دارن و می‌خوان مطالب رو دنبال کنن.

آخرین مطالب
طبقه بندی موضوعی
آرشیو
پیوندها

آواچه - ۹۸ (بشر عقب است)

يكشنبه, ۹ دی ۱۳۹۷، ۱۱:۳۴ ب.ظ

دانلود آواچۀ شمارۀ ۹۸ «ویراستاران»: ۱ مگابایت، ۲ دقیقه

متن فایل صوتی

بعضی وقت‌ها در کلاس یک لحظه احساس افسردگی شدید می‌کنم. من سی‌وشش ساله هستم و خانمی هم مثلاً بیست سالش است، این آقا مثلاً چهل سالش است، یکی بیست سال و یکی سی سال و آن یکی دکترایش را گرفته و آن یکی چهار تا کتاب دارد و تازه آمده‌اند بفهمد نیم‌فاصله کجا می‌آید، حشو چیست، چیزی که باید در مدرسه یاد می‌گرفتیم و تمام می‌شد. غلط املایی واژه‌های مشکل برایشان جالب است، ذوق می‌کنند. بعد من به این‌ها درس می‌دهم. زشت است برای این مملکت با این فرهنگ و تمدن. این افسردگی شدید که سراغم می‌آید، با چه چیزی آرام می‌شوم؟ می‌گویم الان قرن ۲۱ است. بشر این همه فیلسوف دیده، این همه پیامبر دیده، این همه کتاب دیده، تئاتر دیده، این همه درس، نکته، کتابخانه‌های دنیا پر از حرف‌های قشنگ. بعد اخبار را روشن می‌کنی در قرن ۲۱ اولین خبر جنگ است، دومین خبر جنگ است. آن‌هایی که برای صلح می‌جنگند می‌گویند آدم را نباید کشت. آن‌هایی که برای محیط‌زیست می‌جنگند می‌گویند پلاستیک ننداز، درخت را نشکن، گل را نکن. یعنی بشر خیلی خیلی خیلی عقب است. عین اینکه ما می‌آییم به این بچه‌ها می‌گوییم نیم‌فاصله اینجا می‌آید.

+ «ویراستاران»

۹۷/۱۰/۰۹

نظرات  (۱۱)

۰۹ دی ۹۷ ، ۲۳:۴۴ persian academy
نظرم خودم:
درسته که اونی که تو سی چهل‌ سالگیش داره این چیزا رو یاد می‌گیره دیره براش یه کم؛ ولی بهتر از اینه که هیچ‌وقت یاد نگیره و نره سراغ این موضوعات. خیلیا تو سنین بالا رفتن دنبال علم. نمیگم خوبه و موافقم، ولی انقدرام زشت نیست به نظر من.
۱۰ دی ۹۷ ، ۰۰:۰۰ دوست
خیلی سخت گرفتی.
وقت کردی بهم سر بزن.
پاسخ:
:)
۱۰ دی ۹۷ ، ۰۰:۱۷ ابوالفضل ...
طرف هشتاد سالشه و دارای عالی‌ترین مقام! توی پیامش چنان کلمات عربی‌ای میاره خود عربا هم دیگه به کار نمی‌برن! دیگه چه انتظاری از ملت می‌شه داشت...
هرچند قبول دارم حرفت رو. سن مهم نیست برای یادگرفتن. و اتفاقا اونی که توی سن بالا می‌ره دنبال یادگیری قابل تحسینه کارش...
پاسخ:
آره از دو زاویه میشه نگاه کرد به قضیه. هم میشه گفت اونی که هشتاد سالشه و رفته سراغ این چیزا قابل تحسینه،  (نیمهٔ پر لیوان)، هم میشه نیمهٔ خالی لیوانو دید و گفت بشر همیشه عقبه
۱۰ دی ۹۷ ، ۰۷:۱۶ سعید ‌
چقدر نظر کوبنده‌ای بود. با توپ پر اومده بود.
پاسخ:
البته یه وقتایی منم عصبانی میشم وقتی دارم یه مقاله یا پایان‌نامهٔ بدترکیب می‌خونم. وقتی میگم بدترکیب ینی واقعا بدترکیب و نازیبا. بعد وقتی می‌بینم یکی موقع پیامک و چت هم رعایت می‌کنه این چیزا رو انقدر ذوق می‌کنم.
۱۰ دی ۹۷ ، ۱۱:۲۲ خانم الفــــ
سلام و خدا قوت

من یک سوال دارم. از لحاظ اینکه کلمات و جملات ابزاری هستند برای فهموندن و انتقال نظرات و آراء علمی و غیرعلمی، مسائلی شبیه به نیم فاصله و از این دست (غیر از غلط های املایی یا علائم نگارشی که به فهم بهتر متن کمک میکنن) چقدر اهمیت دارند؟

ممکن هست توی پست های قبلی نوشته باشید، اما من تمام پست ها رو نخوندم. گاهی چند روزی یک بار میبینم مطالب رو. ببخشید اگر سوالم تکراری بود. واقعا مشتاقم بدونم.
پاسخ:
سلام. 
یکی از اهمیت‌های نیم‌فاصله برای کارهای پیکره‌ایه. اینکه پیکره چی هست رو الان می‌گم و اینکه به چه دردی می‌خوره رو فرض کنید چیز مهمیه و خیلی به درد می‌خوره.
پیکرۀ متنی یه فضایی هست که توش کلی متن هست. مثلاً فرض کنید متن همۀ روزنامه‌هایی که در صد سال اخیر چاپ شده رو یه جا جمع کنیم. اینجا یه بحثی هست به اسم یکدستی. خوب نیست که بعضی از روزنامه‌ها، می‌رود رو می رود بنویسه، بعضیاشون میرود، بعضیاشونم می‌رود. حالا فرض کنیم همه‌شون رعایت کردن و می‌رود نوشتن. حالا ما می‌خوایم برای کارهای زبان‌شناسانه از این پیکره استفاده کنیم. اگه همه‌شون می‌رود باشن، و ما (نرم‌افزار) دنبال شکل‌های مختلف مصدر رفتن باشیم به‌راحتی می‌رود رو جست‌وجو می‌کنیم از پیکره. حالا اگه می رود (جدا) باشه می رو جدا باید جست‌وجو کنیم و رود رو جدا و یه وقت ممکنه رود (rud) و می (mey) رو هم پیدا کنه که مد نظر ما نیست و مشکلاتی از این قبیل پیش میاد برای پیکره. پس این یکدستی خوبه.
حالا بریم سراغ فایدۀ دیگۀ نیم‌فاصله. 
آقای پایدار (یکی از هم‌کلاسی‌ها) تو وبلاگشون خاطرۀ جالبی راجع به این موضوع نوشته بودن. داستان این بود که گوشی ایشون نیم‌فاصله نداشت و پس‌فردا رو پس فردا نوشته بودن. می‌بینید چقدر معنی جمله عوض میشه؟ مثلاً من با شما قرار می‌ذارم و پایان مکالمه میگم پس فردا می‌بینمت. اگه منظورم دو روز دیگه باشه درستش اینه که بنویسم پس‌فردا می‌بینمت.
یه داستانی هم هست راجع به پهن‌تر و پهن تر:
در مراسم کفن‌ودفن شخصی شرکت کردم. دیدم قبل از این‌که او را در قبر بگذارند، چیزی حدود یک وجب سرگین و فضولات ترِ گوسفند در کف قبر ریختند. از یک نفر که داشت این کار را انجام می‌داد، سؤال کردم: «این چه رسمی است که شما دارید؟» گفت: «در رساله نوشته که این کار برای فرد مسلمان مستحب است و ما مدت‌هاست برای مرده‌هامان این کار را انجام می‌دهیم.» چون برایم تعجب‌آور بود، سریع گشتم یک رساله پیدا کردم و رفتم سراغ طرف، به او گفتم: «کجایش نوشته؟» طرف هم بخش آیین کفن‌ودفن میت را آورد که بفرما. دیدم نوشته: «کف قبر مسلمان مستحب است یک وجب پهن تر باشد»
البته چنین مستحبی در هیچ رساله‌ای نبوده و صرفا داستانه ولی می‌خوام بگم یه وقتایی رعایت نشدن این نیم‌فاصله دردسرسازه
۱۲ دی ۹۷ ، ۱۳:۴۰ خانم الفــــ
ممنونم. خیلی توضیحات خوبی بود.
پاسخ:
:) خواهش می‌کنم. من هم از شما ممنونم که پرسیدید.
۰۵ بهمن ۹۷ ، ۱۱:۱۲ علی ...
 در کل آدم برای شروع هر کاری اول باید خودشو آماده کنه تا شکست نخوره و همه رو + خودش، فحش ندهد.
  +در کل برای شروع هر کاری حتی آموختن، دوست داشتن لازمه.
پاسخ:
بله درسته :)
۲۰ بهمن ۹۷ ، ۲۳:۱۴ مهرداد
عجب !
حقایق جالبی بود.
البته این برا من هم سواله و باید گفت واقعا بشر عقب است.
نمیدونم بسته به چیه؟ به پول؟ فرهنگ؟ ذات؟ :(
پاسخ:
به‌نظرم ذاتاً عقبه. انگار وقتی به دنیا میاد یه چیزی تو مایه‌های همون انسان نخستینه. ولی اگه تجربه‌های اونا رو به‌کار بگیره دیگه مجبور نیست از اول شروع کنه
۱۰ دی ۹۸ ، ۲۰:۳۸ علی ‌‌
شماها هم دست پیش گرفتید تا پس نیفتید :)
خب اون بنده خدا که سی یا چهل سالشه، چرا باید نیم‌فاصله رو بلد باشه؟ مگه توی کتاب‌های درسی بهش اشاره‌ای شده؟ کاراکتر نیم‌فاصله روی کیبوردها وجود داره؟ اصلاً نیم‌فاصله جزء الفبای فارسیه یا صرفاً یه کاراکتر برای حروف‌چینی؟
بیاید فرض کنیم که من از روی کنجکاوی یا تصادفاً با نیم‌فاصله آشنا شدم. حالا از کجا بفهمم که کجا باید ازش استفاده کنم؟
وقتی حتی مراجعی مثل لغت‌نامه‌ها هم استاندارد نگارشی مشخصی ندارن، دیگه از مردم عادی چه توقعی داریم؟
پاسخ:
نیم‌فاصله که خیلی وقته هست. من تو کتابای چاپ بیست سال پیش هم دیدم. قبلشو دقت نکردم. تو شیوه‌نامه‌ها و دستور خط هم هست‌ شما ندیدی.
اونایی که ویراستاری می‌کنن یا اهل نوشتن هستن، شیوه‌نامه‌های مربوطه رو خوندن یا باید بخونن. هر نهاد و ناشری بالاخره یه شیوه‌نامه داره دیگه. لغت‌نامه‌ها هم شیوه‌نامهٔ نگارشی دارن و از اون پیروی می‌کنن.
۲۰ دی ۹۸ ، ۲۳:۱۱ علی ‌‌
من لغت‌نامه‌ی دهخدا رو نگاه کردم. برای مثال، درباره «می+بن‌ فعل» هرجا یک طور عمل کرده. گاهی نیم‌فاصله، گاهی فاصله کامل، گاهی به هم چسبونده. حتی توی یه مدخل هم شیوه یکسانی نداره.
نمونه یک ، دو ، سه
پاسخ:
آره. دقت نکرده بودم تا حالا. این لغت‌نامه شاید چون قدیمیه، اینجوریه. فرهنگ‌های جدید معمولاً با دقت بیشتری ویراستاری میشن. مثل فرهنگ صدری افشار و سخن.
۰۸ بهمن ۹۸ ، ۱۶:۳۱ حسین قنبری طامه
سلام جناب دکتر مجید طامه ضمن ئارادت و خوشحالی از اینکخ شما در باره گویش های محلی بسیار فعال هستید خوشحال میشم راجع به گویش طامه برام ایمیل کنید و دیگر اینکه طامه درساست یا تومه
پاسخ:
سلام
در حال حاضر با ایشون در ارتباط نیستم. هر موقع دیدمشون پیامتون رو بهشون می‌گم.

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">