آواچه - ۸۳ (ساده‌نویسی)
دانلود آواچۀ شمارۀ ۸۳ «ویراستاران»: ۱ مگابایت، ۲ دقیقه
متن فایل صوتی:
کتاب بهتر بنویسیم، اثر رضا بابایی، نشر ادیان، فصل سوم: ساده‌نویسی
برخی چنین پنداشته‌اند که مقصود از ساده‌نویسی خالی بودن نثر از هرگونه بلندپایگی و شکوه و آرایش‌های لفظی و تناسبات پسندیده و صنعت‌های بدیعی است؛ هر چند بی‌تکلف و خالی از تعقید و تقید. کار این تصور به آنجا کشیده است که جمعی از نویسندگان پایۀ نثر فارسی را به فروترین مرتبه کشانده‌اند و آن را فاخر بودن و دلنشینی و جاودانگی که خاص سخن ادیبانه است عاری ساخته‌اند. ورود لغات خارجی و غلط‌های دستوری و اصطلاحات عامیانه و بازاری در نثر و بی‌بندوباری در جمله‌بندی و به‌کاربردن لغت‌های بی‌اصل، همه ناشی از این پندار نادرست است که امر را بر بعضی از نویسندگان مشهور نیز مشتبه ساخته و آنان را نسبت به رعایت نکته‌های لازم بی‌اعتنا گردانیده است. این دریافت سطحی از ساده‌نویسی موجب آشفتگی خاصی در کار نثر معاصر گردیده و فارسی عامیانه و ادبی را در هم آمیخته است. زیرا تصور رفته است که کمال مطلوب در نثر آن است که درست همچون گفت‌وگوی روزانه باشد و دیگر هیچ. در حالی که غرض از ساده‌نویسی شیوا بودن عبارت‌ها و روشن بودن معانی است؛ به‌گونه‌ای‌که مقصود نویسنده بی‌درنگ در ذهن خواننده نقش بندد و این‌ها با فخامت و استواری و شکوهباری سخن هرگز منافات ندارد.
آقاگل
